Friday, May 11, 2012
مادران ایرانی، مانند مادران آرژانتین برای حقوق بشر مبارزه می کنند
مادران ایرانی، مانند مادران آرژانتین برای حقوق بشر مبارزه می کنند
ریکاردو نوری
سخنگوی امنستی انترناشنال ایتالیا: منصوره بهکیش ۵۴ سال سن دارد. او بین سال های ۱۹۸۱(۱۳۶۰ شمسی) و ۱۹۸۸(۱۳۶۷ شمسی) یک خواهر، ۴ بردار و شوهر خواهرش را از دست داده است. چهار تن از آنها را در زندان های ایران و دو تن دیگر را در درگیری کشتند. همه شان در سال های جنایت بار ۶۰ تا ۶۷ خورشیدی کشته شدند.
از اوت ۱۹۸۸ تا فوریه ۱۹۸۹ در زمان کوتاه بین آخر جنگ ایران و عراق و دهمین سالگرد انقلاب اسلامی در زندان های ایران بین ۴۵۰۰ تا۵۰۰۰ زندانی کشته شدند.
نه تنها هیچ مقام مسئولی به این جنایات ضد بشری پاسخی نداد، بلکه بسیاری از کشته شدگان را به خانواده های آنها تحویل ندادند و در نتیجه خانواده ها نتوانستند عزیزانشان را به خاک بسپارند.
خیلی از این قربانیان از سال های ۱۳۶۰ در گورستان خاوران در جنوب تهران به خاک سپرده شدند. از آنجا مادران خاوران شکل گرفت و منصوره یکی از آنهاست. به این صورت زندگی جدید او به عنوان یک دادخواه و فعال حقوق بشر شروع شد.
این مادران و خانواده ها با گردهم آیی های خود در گورستان خاوران، باعث دردسر بودند، بیش از سی سال به صورت فردی و بیش از بیست سال به صورت دسته جمعی این کار را انجام می دهند و امسال در ماه مارس و روزهای پایانی سال که انتخابات مجلس هم نزدیک بود، از طرف ماموران با برخی از آنان تماس گرفته شد که به خاوران نروند.
جعفر بهکیش برادر منصوره که از سال ۲۰۰۲ از ایران خارج شده برای امنستی اینطور تشریح کرد: همراهی خانواده های قربانیان نقض حقوق بشر دهه های قبل با خانواده های قربانیان سرکوب اخیر ماه جون ۲۰۰۹ از فردای اعتراض های مردم به انتخاب دو باره احمدی نژاد شکل گرفت.
جنایات گذشته و حال به همه مردم ایران آسیب رسانده است. مقامات این را می دانند و سعی می کنند که از همبستگی خانواده ها جلوگیری کنند. می دانند که یک جنبش متحد یک تهدید جدی برای سیاست ظلم و ستم آنها می باشد.
منصوره یک ارتباط بین گذشته و حال است. او یکی از مادران مادران عزادار است که بعد نام شان به نام مادران پارک لاله تغییر دادند.از زمان کشته شدن ندا آقا سلطان تا زمانی که به آنها باطوم زدند و بازداشت شان کردند، هر شنبه در این قسمت سبز تهران، خانواده های کشته شدگان، ناپدید شدگان و زندانیان سیاسی- عقیدتی اعتزاضات ۲۰۰۹، مثل مادران و مادر بزرگهای آرژانتین برای تظاهرات در سکوت دور هم جمع می شدند.
منصوره بارها در خاوران و بهشت زهرا به طور موقت بازداشت شد و مورد بازخواست قرار گرفت. در ۲۹ اوت ۲۰۰۸ یک روز پس از شرکت در مراسم بزرگداشت یکی از کشته شدگان کشتار دسته جمعی سال ۶۷ در محل کارش، در ۵ دسامبر ۲۰۰۹ و هم چنین در ماه بعد دو بار به صورت دسته جمعی در پارک لاله و برای چهارمین بار در ۱۲ جون ۲۰۱۱ در مرکز شهر تهران بازداشت و با پرداخت وثیقه آزاد شد، ولی ماشین سرکوب قضایی روشن شده بود.
به همین دلیل منصوره در خطر زندان چهارسال ونیم می باشد. او به دلیل حکمی که در ۴ آوریل از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران صادر شده است، به اتهام ارتباط و تبانی به قصد برهم زدن امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام محکوم شده است و این خطر وجود دارد که حکم اش در دادگاه تجدید نظر تایید شود.
هم اکنون یکی دیگر از مادران پارک لاله نیز در زندان است، ژیلا کرم زاده مکوندی که از آواخر ۲۰۱۱ برای طی کردن دو سال حبس خود، در زندان خوفناک اوین بسر می برد، همراهی او با مادران پارک لاله برایش پیگرد قانونی ایجاد کرد. او نیز به جرم ایجاد یک سازمان غیر قانونی و فعالیت علیه امنیت ملی محکوم شد. لیلا سیف اللهی نیز حکم دو سال زندان را دارد.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment