بیانیه مادران پارک لاله ایران(مادران عزادار) برای ازادی نسرین ستوده برای شرکت در مراسم تدفین پدرش

http://www.madaraneparklale.com/2010/09/blog-post_23.html#more

2010/09/23

بیانیه مادران پارک لاله ایران(مادران عزادار) برای ازادی نسرین ستوده برای شرکت در مراسم تدفین پدرش

یاد و خاطره پدر بزرگوار خانم ستوده گرامی باد !

اکنون دوهفته از بازداشت نسرین ستوده وکیل شجاع بسیاری از فرزندان ما می گذرد. او که در پی احضار کتبی و برای ادای پاره ای توضیحات به دادسرای اوین مراجعه کرده بود،به ناگهان بازداشت و به سلول های انفرادی زندان اوین منتقل شد.

دادسرای اوین در حالی این بازداشت را صورت داد که پدر ایشان در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری بوده و امروز چشمان منتظر برای آزادی دخترش را از جهان فروبست. نیما ، کودک سه ساله این وکیل شجاع منتظر جشن تولد خود بود و دختر دوازده ساله اش که پس از تفتیش 10 مامور امنیتی از منزل و اتاق بچه ها،دچار بیقراری و ترس و وحشت و نگرانی شده است، نیاز شدید به مراقبت دارند .

در چنین شرایطی ما مادران پارک لاله( مادران عزادار) که با بازداشت مادری دلسوز بی پناهان،بر آلام و رنج های مان افزوده شده و زخم بی عدالتی ها و کشتار فرزندان مان سر باز کرده است، تاکید می کنیم که ادامه بازداشت وکیلی که هرگز کلامی، خارج از چارچوب قوانین جهموری اسلامی سخنی بر زبان نرانده و همواره با آرامش و بسیار سنجیده و به دور از احساسات از موکلان خود دفاع کرده است، بسیار بی رحمانه و غیر انسانی است .

ما به شدت نگران نسرین ستوده و فرزندان و خانواده و مادر ایشان هستیم و خواستارآزدای فوری و بی قید و شرط ایشان بوده تا با به آغوش کشیدن فرزندان اش در مراسم ترحیم پدر شرکت کند .

مادران پارک لاله (مادران عزادار) 2

مهرماه 138

مادران پارک لاله (مادران عزادار) هم چنین به ایشان و خانواده شان تسلیت می گویند.

بیانیه مادران پارک لاله ایران(مادران عزادار) برای ازادی نسرین ستوده برای شرکت در مراسم تدفین پدرش

http://www.madaraneparklale.com/2010/09/blog-post_23.html#more

2010/09/23

بیانیه مادران پارک لاله ایران(مادران عزادار) برای ازادی نسرین ستوده برای شرکت در مراسم تدفین پدرش

یاد و خاطره پدر بزرگوار خانم ستوده گرامی باد !

اکنون دوهفته از بازداشت نسرین ستوده وکیل شجاع بسیاری از فرزندان ما می گذرد. او که در پی احضار کتبی و برای ادای پاره ای توضیحات به دادسرای اوین مراجعه کرده بود،به ناگهان بازداشت و به سلول های انفرادی زندان اوین منتقل شد.

دادسرای اوین در حالی این بازداشت را صورت داد که پدر ایشان در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان بستری بوده و امروز چشمان منتظر برای آزادی دخترش را از جهان فروبست. نیما ، کودک سه ساله این وکیل شجاع منتظر جشن تولد خود بود و دختر دوازده ساله اش که پس از تفتیش 10 مامور امنیتی از منزل و اتاق بچه ها،دچار بیقراری و ترس و وحشت و نگرانی شده است، نیاز شدید به مراقبت دارند .

در چنین شرایطی ما مادران پارک لاله( مادران عزادار) که با بازداشت مادری دلسوز بی پناهان،بر آلام و رنج های مان افزوده شده و زخم بی عدالتی ها و کشتار فرزندان مان سر باز کرده است، تاکید می کنیم که ادامه بازداشت وکیلی که هرگز کلامی، خارج از چارچوب قوانین جهموری اسلامی سخنی بر زبان نرانده و همواره با آرامش و بسیار سنجیده و به دور از احساسات از موکلان خود دفاع کرده است، بسیار بی رحمانه و غیر انسانی است .

ما به شدت نگران نسرین ستوده و فرزندان و خانواده و مادر ایشان هستیم و خواستارآزدای فوری و بی قید و شرط ایشان بوده تا با به آغوش کشیدن فرزندان اش در مراسم ترحیم پدر شرکت کند .

مادران پارک لاله (مادران عزادار) 2

مهرماه 138

مادران پارک لاله (مادران عزادار) هم چنین به ایشان و خانواده شان تسلیت می گویند.

Mourning Mothers Warn About Traumatic Consequences of Prison Torture

http://www.iranhumanrights.org/2010/08/mourning-mothers-warn-about-traumatic-consequences-of-prison-torture/

Several mothers who lost a family member during the post-election events have issued a warning statement about the traumatic effects of physical and psychological torture of political prisoners. “The life and health of prisoners continue to be endangered after release,” the Laleh Park Mourning Mothers expressed. The Mourning Mothers statement refered to several cases in which prisoners faced very serious psychological and physical consequences after release from prison. The statement warned families to take consequences of prison torture seriously in order to facilitate the released prisoners’ healing process.

The 28 August 2010 statement describes the effects of psychological and physical torture on four political prisoners. “Hessam Tarmasi, who is a 19-year-old young man who spent one year in prison, has been hospitalized for kidney disease and severe depression. Narges Mohammadi, the Spokesperson for Center for the Defense of Human Rights and mother of two three-year-old toddlers must be re-hospitalized following the deterioration of her psychological and physical condition after release from prison. Mahboubeh Karami, a women’s rights activist has had to be hospitalized due to physical conditions caused by inactivity inside prison and severe depression. Hamzeh Karami, a former IRGC Commander has been hospitalized in an Intensive Care Unit due to physical and psychological torture at Evin Prison,” said the statement.

“As most released prisoners have faced different illnesses due to psychological, mental, physical, and sexual torture, some of which have led to death, the Laleh Park Mourning Mothers feel obligated to warn families of prisoners about the regrettable cases which have happened so far, so that they can strive to restore the health of the released prisoners, especially young people who do not have enough experience about the dangers and effects of torture,” the statement added.

“During the first days after a loved one’s release, seriously pursue complete tests and medical monitoring on all organs, especially kidneys, brain, and nervous system, so that the extremely bitter experience of the Kahrizak tragedy and similar cases will not be repeated. Ahmad Nejati Kargar, 22, slipped into a coma three days after his release due to kidney failure and died,” the Mourning Mothers warned the families.

The statement emphasized that the mentioned examples are only a part of what is happening inside Iranian prisons. “While according to the Islamic Republic of Iran’s laws, torture is illegal and a prisoner has legal rights, sometimes a prisoner has to go on a hunger strike to demand his minimum legal rights. As witnessed, 17 of the best Iranians endured a prolonged hunger strike [at Evin Prison] in order to demand their most basic rights and we remain concerned about the consequences of this hunger strike and our loved ones’ health.”

“History has shown that such lack of compassion and injustice will not go unanswered. But as mothers and family members of prisoners, we must pay sufficient attention to the health of our loved ones and not lose any time, striving to help our children gain their relative health, knowing that the effects of torture will never completely disappear,” the statement concludes.

Neda’s Mother Appeals to the International Community

30th August 2010

http://ls_international_cowww.iranhumanrights.org/2010/08/neda_agha_soltan_mother_appeaurts/

In an interview with the International Campaign for Human Rights in Iran, Neda Agha Soltan’s mother, Hajar Rostami, appealed to international human rights organizations and the international court in The Hague to help prosecute her daughter’s murderer.
More than one year after Neda Agha Soltan’s shocking death before the eyes of the world, her mother is seeking justice. Rostami told the Campaign that the family’s efforts to find her daughter’s murderer have been fruitless. “I have nothing further to tell the government. I have kept my silence all this time. Now I want the world to help me find Neda’s murderer. I have lost my child and my life has been turned upside down. Every time I return from her grave site, it feels as though my daughter only just died and we just buried her,” she told the Campaign.

Rostami told the Campaign that Iranian authorities have not put any pressure on her after her daughter’s death. However, she complained about the widespread efforts to distort the truth about her daughter’s death. She referred to the “documentaries” broadcast by the state-controlled Television, Islamic Republic of Iran Broadcasting (IRIB), and statements made by some Iranian authorities, such as Friday Prayer leaders and specifically, statements made by Ezzatollah Zarghami, director of the IRIB.

“I didn’t see the film, I only heard about it. I don’t want to see it! I have no opinions about it. They have broadcast three films and each time contradicted their earlier claims. As Neda’s mother, as far as I know, she went out to protest and was killed by their forces; there is no other story,” said Rostami.

“They want to say that this is a free country, that everyone can express their opinions, and that there is complete freedom in Iran. This is not true at all,” she said about the goals such programs pursue. The Campaign asked Rostami whether she believes the contents of the IRIB documentaries. “No one believes these lies, neither Iranian people nor those abroad. They said her murderer was a woman. What had Neda done for a woman to kill her? I know who the murderer is, but government agents don’t accept it,” she said.

Rostami emphasized that she has maintained silence each time state television made another documentary. “They killed Neda in broad daylight. I filed a complaint, but so far I haven’t gotten very far. Now you want me to file a suit about the documentary film?” she said. She told the Campaign that when she sees this treatment, the only thing that is a solace to her is to see worldwide support. “They said ‘we didn’t make the film which showed Neda had committed suicide.’ I said ‘well, your broadcasting organization aired it! How can you say you didn’t know about it?!’ They said ‘we are going to make a film and show who killed Neda.’ In that film, they introduced the murderer as a woman. When I objected to the film that claimed Neda had committed suicide they said, ‘Voice your objections in the newspapers.’ I said what could I say in a newspaper which is published by the government?” she said.

عیادت مادران پارک لاله از مادر فرزاد کمانگر

عیادت مادران پارک لاله از مادر فرزاد کمانگر

تعدادی از مادران پارک لاله (مادران عزادار) از سلطنت رضایی(مادر فرزاد کمانگر) که اخیراً در تهران جراحی چشم انجام داده ،

عیادت کردند. مادران در این دیدار ضمن دلجویی از خانم رضایی وهمدردی با وی، غم و اندوه خود از اعدام فرزاد و دیگر زندانیان کُرد را ابراز داشتند. مادارن پارک لاله حمایت و پشتیبانی مادران عزادار از یکدیگر در سراسر ایران را ضروری دانستند و بر حق خود در پیگیری ظلمی که برخود و فرزندان رفته تاکید کردند.

سلطنت رضایی نیز با سپاس از حضور مادران و همدردی‌هایی که طی این مدت با وی صورت گرفته است گفت: همه‌ی ما به نوعی درد زندان یا مرگ فرزندان و عزیزان‌مان را تجربه کرده‌ایم و همدردیم. برای من آن دختر جوانی که درخیابان‌های تهران تیر خورد و کشته شد با پسرم که یعد از چهار سال تحمل زندان و شکنجه پای چویه‌ی دار رفت فرقی ندارد و همه فرزندان من هستند.

وی در ادامه گفت: پسرم را به ناحق اعدام کردند و حتی جنازه اش را تحویلمان نداند. چهار روز همراه بقیه خانواده ها در زندان اوین بودیم جوابی ندادند. به مجلس رفت
یم و آنجا استاندار کردستان هم حضور داشت. به او گفتم به اینجا می گویند خانه ی ملت. اینجا جای من است نه شما! همین آقا گفت اگر جنازه‌ها را تحویل‌تان بدهیم کردستان یکپارچه آتش می‌شود. بروید بعدا قبرها را نشان تان می دهیم. من هم گفتم گلی پرورش دادم و آن را تقدیم کردستان کردم. افتخارش برای من و شرمش برای شما.

بعد از چهلم هم به استانداری کردستان مراجعه کردم و گفتم قول دادید قبر فرزندم را نشانم دهید. استاندار باز جواب سربالا داد و گفت قبرشان را نشان‌تان دهیم می‌شود محل برپایی تجمع. تنها کاری که می‌توانم بکنم این است که برای کم شدن عذاب قیامت شان دعا کنم. این حرف را که زد بلند شدم و با مشت روی میزش کوبیدم و گفتم قیامت اینجاست. اصلا من مشتی خاک نمی خواهم. پسر من در دل مردمش زنده است. از اتاق بیرون آمدم و از ساختمان استانداری که خارج شدم دیدم تعداد زیادی مامور آماده باش ایستاده اند. با صدای بلند گفتم قدرت یک مادر فرزنده مرده را ببینید که از ترس‌شان این همه مامور برایش آورده اند. یکی از نگهبانان زن دستم را گرفت و در حالی که خودش اشک می ریخت گفت مادر جان آرام باش، برو نگذار دستشان به دستت بخورد.

در ادامه ی این دیدار یکی از مادران که فرزندنش مدتی در زندان با فرزاد کمانگر همبند بوده ، خاطراتی را از زیان پسرش در تعریف از رفتار و منش فرزاد بیان داشت و گفت پسرم از شنیدن خبر اعدام فرزاد بسیار ناراحت شد . او احترام خاصی برای فرزاد قائل است و او را سمیل یک تا انسان دلسوز و آزاده می داند .

در پایان مادران بر خواسته های قانونی و برحق خود تاکید کردند وبار دیگر هم قسم شدند که تا پای جان از خون پاک فرزندان شان نگذرند.